Ventiño da mañán pirmeiro

¡Como o ventiño da mañán pirmeiro

no seio das rosiñas se dormía,

e cal dempois toliño e rebuldeiro

polo espazo inmensísimo subía,

e volvendo a baixar murmuradeiro

por enriba das chouzas rebulía,

nas aliñas levando o fumo leve

que en trubias ondas a subir se atreve!

(Rosalía)

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *

dos + dos =